Pa zigoris ma daoulagad en-dro ne oan ket mui e-barzh ar c’harr-tan met e-barzh ur gambr wenn, staget ma divrec’h a bep tu ha kuzhet ma divesker e-barzh ur plastr bennak, en ospital e oan, ur bern medisined tro-dro din. Goulenn a ris ouzh unan anezho petra ‘oan oc’h ober aze, staget war ur gwele. Respont a reas din em boa teir c’hostezenn dorret ha ma daou ufern torret ivez, hag ouzhpenn-se e vije ret din chom astennet aze hep fiñval e-pad tri miz !

Tri miz astennet war ur gwele ospital, gwenn ar mogerioù ha den ebet ganin evit tremen an amzer, me ‘lâr deoc’h, n’eo ket brav ar vuhez bemdez.

Dihuniñ a raen bemdez tro-dro 9.30, debriñ an dijuni, gortoz kreisteiz, debriñ c’hoazh, ober ur c’houskig betek 5.00, gortoz debriñ koan ha kousket c’hoazh.

E-pad an amzer-se em eus bet amzer da soñjal ha merzet em eus em boa bet kalz a chañs memestra, ken buan e vijen bet azezet e-barzh ur gador-ruilh a-hed ma buhez, pe memes lazhet, ‘benn ar fin tri miz n’eo ket kalz tra.

Adalek bremañ e tiwallin muioc’h war an hent. Pa vez riellet an hentoù gwelloc’h chom er gêr eget kemer riskloù.

Sterenn, 5ved
Degemer